|
درباره وبلاگ  به نام تنها آشفتگان دیار سرنوشت تقدیم به تمامی آنانی که هنوز هم تکه ای از آسمان در چشمانشان جرعه ای از دریا در دستانشان و تجسمی زیبا از خاطره ایثار گل های سرخ در معبد ارغوانی دلهایشان به یادگار مانده است. نخستین چکه ناودان یک احساس را در قالب کلامی از جنس تنفس باغچه معصوم یاس به روی حجم سفید یک دفتر میریزم و آن را با لحجه همه عاشقای این گیتی بی انتها به آستان نیلوفری تمامی دلهای زلال هدیه میکنم. در پناه خالق نیلوفرها مهربان و شکیبا بمانید. منوي اصلي آخرین مطالب
آرشيو وبلاگ پيوندها نويسندگان
- ––––•(-• کلبه خفتگان عاشق •-)•–––– - لبخند خدا در لحظه میلادم اینک به قهقهه ای شوم بدل گشته ست کاشکی کودکی بودم هنوز غرقه در بی خیالی و بی خبری با خنده ای سپید بر جدی بودنهای خاکستری بی گناه . پاک فارغ از چیستی و چرایی و چگونگی فارغ از امید و یاس رها در جذبه ی حیات آمیخته با حقیقت محض فارغ از دیروز و امروز و هر روز آه...! کاشکی کودکی بودم هنوز. نظرات شما عزیزان: پنج شنبه 20 بهمن 1390برچسب:, :: 21:33 :: نويسنده : ~*¤ راوی ¤*~
  |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||
ورود
اعضا:
آمار
وب سایت:
